دانشکده فناوری‌های نوین دانشگاه علم و صنعت ایران، در تاریخ 15/12/1388به تصویب هیات امنای دانشگاه علم و صنعت ایران رسید. تربیت نیروی متخصص مورد نیاز کشور، به منظور دستیابی به علوم مختلف در زمینه‌های فناوری‌های نوین، جذب نخبگان و پژوهشگران و انجام پژوهش‌های کاربردی به منظور خلق و ارائه دانش مورد نیاز کشور، در جهت رفع نیازهای حال و آینده، هدف اصلی در تاسیس این دانشکده بوده است. این دانشکده، تلاش می‌کند تا همگام با سایر دانشگاه‌های فعال کشور در این زمینه و دانشگاه‌های مبدع علوم بین‌رشته‌ای دنیا در پاسخ به نیازهای علمی و فناوری فعالیت نماید .

نیاز روزافزون بخش‌های مختلف صنعت، کشاورزی و خدمات عمومی کشور به فناوری های نوین، به منظور رفع نیازهای حال و آینده، نیاز به ارائه آموزش‌های لازم، برای تربیت نیروی فعال در این زمینه‌ها را توجیه می‌نماید. به علاوه، دستیابی کامل به دانش یک فناوری خاص، بدون همکاری و تشریک مساعی علوم مختلف مرتبط با آن، غیرممکن به نظر می­رسد. آنچه رشته فناوری‌های نوین را در بین سایر رشته‌های مهندسی، برجسته می­‌نماید، ضرورت همکاری رشته‌­های مختلف مهندسی در آن است. در این راستا، دانشکده فناوری‌های نوین دانشگاه علم و صنعت در نظر دارد، با همکاری اساتید رشته‌های مختلف علمی و مهندسی، متخصصانی تربیت نماید که توانایی انجام تحقیقات، با محوریت دستیابی به فناوری‌های مورد نیاز کشور را داشته باشند .

اهداف دانشکده :

 فلسفه تأسیس دانشکده فناوری‌های نوین دانشگاه علم و صنعت ایران، درک نیاز حقیقی کشور به نزدیکی هر چه بیشتر علوم مختلف و صنعت در راستای رفع نیازهای کنونی و آینده و نیز ضرورت دستیابی به فناوری‌های جدید به منظور حفظ استقلال و همچنین وارد شدن به بازار رقابت با سایر کشورها، بوده است. در این زمینه و برای پی بردن به اهمیت وجود این دانشکده می‌توان به ظهور دپارتمان‌ها یا حداقل گروه‌های جدید مرتبط با فناوری‌های نوین در دانشگاه‌های معتبر دنیا اشاره نمود. با توجه به اینکه کشور ما نیاز بسیار مبرمی به تمرکز و تاکید بر فناوری‌های پایه علوم مهندسی کلاسیک از جمله توسعه نیروگاه‌ها، توسعه صنایع پایه کشور، اکتشاف و استحصال نفت و گاز، مهندسی‌سازی ابزار زندگی مردم و مواردی از این قبیل دارد، گنجاندن و تحمیل حوزه کاری فناوری‌های نوین در دانشکده‌های با چنین مأموریتی نه مفید که به طور ذاتی غیرممکن است و دانشکده‌های مذکور برای انجام کارهای مفید در حوزه فناوری‌های نوین باید رسالت اصلی خویش را رها نمایند. همچنین گسترش حوزه‌های مرتبط با فناوری‌های نوین و نیاز اساسی به کار مشترک متخصصین در رشته‌های مختلف در این حوزه، نیاز به ایجاد نهادهای مختص کار در حوزه‌های پژوهشی فناوری‌های نوین را بیشتر نمایان می‌سازد.

اگرچه ایجاد و تقویت دانشکده های فناوری‌های نوین در ایران و سایر کشورها بعنوان یک سیاست کلان در راستای پیشبرد هرچه بهتر اهداف توسعه‌ای مطرح بوده و این امر در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بعنوان یک راهبرد اساسی در حال پیگیری است، لیکن فلسفه وجود چنین دانشکده‌ای در دانشگاه‌های مادر کشور را می توان در موارد زیر خلاصه نمود:

امکان انجام مطالعات و پژوهش‌های علمی در مرز دانش با رویکرد مطالعات تلفیقی و بین رشته‌ای:

باید توجه داشت امکان انجام این مهم در دانشکده‌های منفرد دیگر به وقوع نمی‌پیوندد. در واقع، در دانشکده‌های منفرد، می‌توان هر کدام از خطوط علمی را به طور مستقل در حوزه‌های آموزشی و پژوهشی دنبال کرد، اما انجام مطالعات تلفیقی و بین رشته‌ای در قالب این دانشکده‌ها رخ نخواهد داد. لذا وجود یک مرکز جداگانه به منظور تجمیع این موضوعات که پتانسیل انجام پژوهش‌های بین رشته‌ای را دارند، ضروری به نظر می رسد.

امکان اجرای طرح‌های صنعتی در قالب‌های مشترک نیازمند تخصص‌های چندگانه:

طراحی و تولید بسیاری از محصولات صنعتی و فناورانه مشتمل بر تخصص‌­های مختلف در رشته‌­های متعدد می‌­باشد. به عنوان نمونه در انرژی هسته­‌ای، مباحث مرتبط با مکانیک، فیزیک، برق و ... وجود دارد. بی­شک رسیدن به نتیجه نیازمند مشارکت همگام این متخصصین خواهد بود. همچنین موضوعات صنعتی زیادی وجود دارند که چند بعدی بوده و به تخصص‌ها و دانش‌های مختلف نیازمند می‌باشند. اخد و انجام این پروژه ها از صنایع مختلف، زمانی توجیه پذیر خواهد بود که بتوان تیمی متشکل از این تخصص‌های چندگانه برخوردار بود که این امر در قالب یک دانشکده بین رشته‌­ای امکان تحقق بیشتری دارد.

امکان تبدیل و ورود پژوهش‌های نوین علمی به طرح‌های صنعتی یا نیمه صنعتی مورد نیاز کشور:

موضوعات علمی جدید زیادی هستند که پس از انجام پژوهش‌های مختلف در سطوح دانشگاهی و آزمایشگاهی، نیازمند تبدیل به سطوح بالاتر صنعتی را دارند. این موضوعات به دلیل ماهیت نوین و چندگانه­ای که دارند برای تبدیل به طرح های نیمه صنعتی و ورود به صنعت و فایده رسانی به جامعه، نیازمند دانش و تخصص‌های چندگانه و بعضاً بین رشته­ای هستند. به نظر می­رسد سریع­ترین راه برای رفع این نیاز در وجود دانشکده فناوری­های نوین قرار دارد.

امکان تحقق تبدیل دانش به ثروت در قالب تاسیس شرکت‌های مختلف دانش بنیان با حضور تخصص‌های گوناگون:

یکی از اهداف اصلی از انجام پژوهش‌های دانش محور، مطابق فرمایشات مقام معظم رهبری، باید تبدیل دانش به ثروت ملی باشد. یکی از راهکارهای اصلی برای خلق ثروت از دانش، تشکیل شرکت‌های دانش بنیان است تا در قالب این مجموعه­‌های علم محور، اهدافِ پژوهش شده به طرح‌های تولیدی بدل شده و تولید کار و ثروت نمایند. تبدیل دانش‌ها و فناوری‌های بدیع و نو به تولید ثروت مرهون ایجاد این شرکت‌ها با تخصص‌های چندگانه و گوناگون است تا بتوانند با تشریک مساعی و تلفیق علوم مختلف، فناوری‌های نوین را به منصه ظهور رسانده و به چرخه تولید کشور وارد سازند. این امر را می‌توان یکی از دلایل اصلی تشکیل چنین دانشکده‌های بین رشته­ای متصور شد.

دانشکده فناوری‌های نوین دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده‌ای فرا رشته‌ای است که در زمینه‌‎های تخصصی زیر فعالیت می نماید:

مهندسی فضایی - گرایش فناوری ماهواره

مهندسی سیستم های انرژی – گرایش انرژی و محیط زیست

مهندسی نانو فناوری – گرایش نانو مواد